Counselor Eric van den Boom bezocht afgelopen maand, samen met partnerorganisatie Stichting Wereldwijd, terugkeerders in Nigeria.
Stichting Wereldwijd geeft terugkeerders de mogelijkheid om een kist met tweedehands spullen en gereedschap mee te nemen. De inhoud van de kist en de kist zelf blijken nog jaren later nuttig.
Eric vertelt over een indrukwekkende ervaring. Nigeria is een land van extremen met een enorme bevolkingstoename in de afgelopen decennia. Vijftig procent van de bevolking is jonger dan twintig jaar op een bevolking van 220 miljoen inwoners. Een land waarin armoede en rijkdom naast elkaar leven en waar iedereen probeert vooruit te komen.
Daniel kent iedereen op de markt. Hij handelt in elektronica en verhuurt generators.
Het bezoeken van de terugkeerders geeft een inkijk in de immense creativiteit en inventiviteit van de migrant maar ook in de harde werkelijkheid. Veel terugkeerders kampen met een trauma van de reis naar Europa. ‘We kennen de verhalen van detentiekampen, gammele bootjes en verlies, maar we moeten niet onderschatten wat voor impact dit heeft’, zegt Eric. Daarnaast hebben sommige migranten decennia in Europa geleefd en is terugkeer niet alleen mentaal, maar ook fysiek zwaar. De hitte, het drinkwater, de muskieten, alles heeft een enorme impact, ook voor kinderen die in Europa geboren zijn. ‘Dit is wel iets waar we in de voorbereiding voor vertrek rekening mee moeten houden. Vaccinaties en medisch budget zijn heel belangrijk om die eerste klappen op te vangen.’ vertelt Eric.
Het bezoek richtte zich op Lagos, waar verreweg de meeste migranten vandaan komen, en Edo State.
Elk terugkeerverhaal is uniek en de werkzaamheden van migranten zijn divers.
Paul in ‘All Day Supermarket’ waar hij een breed scala aan schoonheidsproducten verkoopt.
Paul runt een ‘All day Supermarket’ met vooral schoonheidsproducten. Hij komt daarvan net rond.
Daniel handelt in elektronica en verhuurt generatoren. Hij kent iedereen en dat blijkt nuttig, want veiligheid is een groot probleem.
Michael is gaan studeren en zijn vrouw Kema heeft met behulp van Stichting Wereldwijd naaimachines aangeschaft. De zaken gaan bij hen goed.
George, die in Nederland glasvezelkabels aanlegde, heeft het zwaar. Vanwege medische problemen kan hij moeilijk werken.
Chegwe woonde 24 jaar in Nederland en heeft nu een kippenboerderij annex vis-inseminatie business.
Patrik, die ooit een lascursus volgde in Italië, last hekwerken en bouwt machines met behulp van gereedschap uit de kist die na 5 jaar nog geen tekenen van verval toont.
Silvia die met haar gezin terugkeerde begon een winkeltje, maar is meermaals beroofd en kan met moeite haar hoofd boven water houden.
Chris is een garage begonnen en repareert nu auto’s aan de kant van de weg. Een touw aan een boom doet dienst als hefboom. Hij heeft nog altijd, na vier jaar, het IOM-kaartje in zijn broekzak zitten!
De migranten die zijn teruggekeerd lijden allemaal onder de huidige economische crisis. Er is een gierende inflatie en de subsidie op brandstof is afgeschaft. Generatoren zijn hierdoor vaak onbruikbaar en dit geeft veel problemen. Zonder stroom is het moeilijk om te werken aan een duurzaam bedrijfje. De plannen moeten continue worden aangepast.
"Een uitgewerkt plan in Nederland maken heeft dan ook niet heel veel zin", vertelt Erik, "de realiteit is meestal anders. Plannen kunnen worden aangepast en veranderd en een kist met gereedschap komt altijd van pas, maar het belangrijkst is uiteindelijk het hebben van een netwerk. Dit netwerk is er niet voor elke migrant."
Gelukkig had Chegwe zijn vrouw die de familie bestierde en de zaken draaiende hield tijdens zijn afwezigheid, Patrik had een stukje grond om naar terug te keren en Michael en Kema een kerkgemeenschap die een thuis vormen. Het is duidelijk dat familie en vrienden nodig zijn om op terug te vallen als het even moeilijk is. Vanuit daar is er ruimte om weer te werken aan een toekomst
Patrik op zijn stukje land. Op de achtergrond worden nieuwe huizen gebouwd. Patrik last voor veel van die huizen de hekwerken.
George in net teruggekeerd naar Lagos met zijn kist. Door gezondheidsproblemen is het moeilijk om te werken. Hij wil graag zijn familie terugzien, maar wil niet met lege handen aankomen.
Chris heeft nog altijd het IOM-kaartje in zijn broekzak zitten. Hij is vier jaar geleden teruggekeerd en werkt nu als automonteur.
Chegwe en zijn vrouw bij hun kippenboerderij. Door gebrek aan stroom en wisselende markt verandert zijn onderneming telkens. Door zijn lange verblijf in Nederland heeft hij de studie van zijn kinderen kunnen bekostigen. Zij zijn nu arts en verpleegster en wonen en werken inmiddels in het buitenland.